Opis dołków
Dołek 1 – PAR 5
- Start równolegle z dołkiem 10. Zwykle starty są synchronizowane przez panią Lilianę (Menedżerkę Pola), ponieważ łatwo o wrzucenie piłek na sąsiedni fairway i chodzi o to, by nie dać sobie po głowach. Dlatego nie zdziwcie się, gdy obie grupy będą proszone o wzajemne poczekanie, aż wszyscy oddadzą pierwsze uderzenia z tee, aby dostać zgodę na dalszy wymarsz.
- Po prawej OB, oddzielające driving range od pola. Niemal na pewno napotkacie zbłąkane piłki z DR, więc należy bardzo uważać, by nie zagrać niewłaściwej piłki (2 uderzenia kary). Zagranie na lewo, nawet na sąsiedni fairway, jest bezpieczniejsze niż slice na prawo (DR).
- Przed greenem po lewej bunkry, których nie widać, gdy się gra z dołu. Prawa strona greenu jest bezpieczniejsza.
Dołek 2 – PAR 4
- Tu zagramy Nearest To the Line. Dołek idzie lekko w górę, ale początek ma prosty.
- Green jest dwupoziomowy, więc może być interesująco.
Dołek 3 – PAR 3
- Start spod pięknej pergoli różanej. Gramy nieco w dół, ale green wydaje się (i jest) bardzo mały i odległy. Po prawej żywopłot i OB. Lepiej zagrać za krótko niż za daleko, bo zaraz za greenem czai się jeziorko z fontanną, czego z tee nie widać.
Dołek 4 – PAR 4
- Dołek dość krótki, ale niełatwy. Najpierw opada w dół, a potem (drugie uderzenie) gramy mocno w górę, nie widząc dokładnie flagi. Tymczasem pułapki tu są dwie. Pierwsza to las po prawej. Slice powoduje utratę piłki. Trzeba grać krócej i bezpiecznie na najszerszą polanę na zakręcie fairwaya. Lepiej celować bliżej lewej strony.
- Druga pułapka, to malutki green. Nie wolno zagrać za daleko (OB) ani w prawo (wąski, nieprzyjemny bunkier i zaraz za nim OB). Zaraz za greenem teren opada i kończy się pole. Przerzucona piłka kończy pod ogrodzeniem. Lepiej zagrać bezpieczniej, czyli nawet zatrzymać się przed greenem, niż przebić za daleko.
Dołek 5 – PAR 3
- Jeśli uderzysz na green, pogratuluj sobie! Nie będzie to łatwe, dlatego nie ustawiliśmy tu konkursu. Po prawej woda, a lewa strona tego niewielkiego greenu pochylona ku lewej, więc najprawdopodobniej drugie uderzenie to dla wielu może być chip.
- Po skończeniu dołka zostawcie wózki za greenem. Na tee #6 trzeba zejść w lewo w dół, a potem będziemy wracać, więc można wziąć tylko kije i piłki.
Dołek 6 – PAR 4
- Gramy na ślepo. Dołek za przełamaniem skręca do prawej. Tu zapewne będzie stać forcaddie. Spróbujcie nie słuchać tego, co mówi wam mózg, tylko grajcie ponad drewnianym domkiem (niższe handicapy) lub wręcz na prawo od niego, ponad jeziorkiem poprzedniego dołka (jeszcze niższe handicapy). Jeśli uderzenie wyjdzie, to do greenu będzie bardzo blisko, ale to kolejny malutki green.
Dołek 7 – PAR 5
- Otwieramy na lewą stronę fairwaya, szczególnie że lekko opada on ku prawej. A z prawej ciągnie się wewnętrzny OB, niemal przez całą długość dołka. W drugą stronę OB nie obowiązuje – tylko w trakcie rozgrywania dołka nr 7.
- Atakując green możemy spokojnie przerzucić lewy bunkier górą, bo za nim jest jeszcze sporo miejsca zanim zacznie się green. Teren pod sam koniec silnie opada. Piłki zagrane centralnie, nawet jeśli za krótkie, będą zrzucane na green. Piłki, które nieco zboczą z idealnej linii, mogą zostać w wyższej trawie koło greenu.
Dołek 8 – PAR 4
- Spektakularna Golgota. Tu zagramy nasz Longest Drive, który powinien się nazywać Highest Drive (!), bo piłki będą wspinać się na ekstremalnie stromy fairway. Dalej uderzający będą przerzucać długi bunkier górą, krócej uderzający powinni celować na prawo od tego bunkra – miejsca jest dość, by ulokować piłkę na fairwayu.
- Drugie uderzenie trzeba wystrzelić w niebo. Najpierw przywita was jęzor foregreenu, a dopiero na samym szczycie wzniesienia – green. Zresztą dość pokaźny tym razem.
- Wózki można zostawić poniżej szczytu, bo do następnego dołka będziemy wracać w dół.
Dołek 9 – PAR 4
- Sukces zaczyna się od spokojnego przebicia na lewo od bunkrów. Nie trzeba się silić na dystans ani próbować Tiger line – kompletnie się to nie opłaca. Po prawej są same kłopoty: wąwóz, strumień, drzewa, obszar kary. Grajcie z tee lewą granicą dużych drzew (lub kierunek na domek) na lewą stronę fairwaya po drugiej stronie dolinki. Będziecie potem mile zaskoczeni, jak niedaleko jest stamtąd do flagi.
Dołek 10 – PAR 5
- Z tee nie wolno zagrać w lewo do lasu, bo tam jest głęboki jar i obszar kary. Bezpieczniej trzymać się prawej strony. Nawet jeśli piłka przeleci na fairway dołka nr 1, to jest to dozwolone. Jeśli potem traficie w słup elektryczny – musicie powtórzyć uderzenie.
- Green jest trójpoziomowy, więc dwa putty będą sukcesem.
Dołek 11 – PAR 3
- Bardzo długi PAR 3, ale z góry. Green bardzo rozległy.
- Uwaga: Żeby dość na tee dołka 12, musicie przejść szerokim łukiem w lewo, obchodząc od dołu green dołka 7. Nie przecinajcie fairwaya, nie idźcie na skróty, bo to naprawdę niebezpieczne.
Dołek 12 – PAR 4
- Gramy pod górę. Otwieramy między drzewem a bunkrem. Lepiej trzymać się prawej strony, bo ukształtowanie fairwaya zrzuci piłkę w lewo. Z lewej z kolei czyha długi, kilkudziesięciometrowy bunkier wzdłuż środkowej części fairwaya.
Dołek 13 – PAR 3
- Bardzo malowniczy dołek z podwójną brzozą na lewo od greenu. Po prawej granica pola.
Dołek 14 – PAR 4
- Gramy raczej lewą stroną, bo z prawej jest najpierw bunkier, a dalej woda.
Dołek 15 – PAR 3
- Trzeba zagrać śmiało przez wodę, ale green jest olbrzymi, więc miejsca do lądowania jest bardzo dużo. Nawet przebicie za daleko nie będzie zbytnio ukarane. Jeżeli jednak się nie udało – za mostkiem, przed wodą jest strefa dropowania.
Dołek 16 – PAR 4
- Tu rozegramy Second Shot Nearest To the Pin. Będzie ciekawie! Optymalne otwarcie to zagranie tuż przed prawy bunkier zamykający zakręt. Potem końcówka dołka skręca ostro w lewo, a po lewej rośnie duży, stary dąb, którego gałęzie przeszkodzą w wejściu na green, jeśli zagracie zbyt krótko z tee lub piłka spocznie na lewej części fairwaya. Wtedy trzeba popisać się niskim uderzeniem pod gałęziami. Wejście na green jest łatwiejsze z prawej strony. Im dalej w lewo, tym wyższa robi się skarpa wokół greenu i piłki będą z niego spadać.
Dołek 17 – PAR 5
- Z tee trzeba zagrać pod górę bardzo precyzyjnie. Po lewej granica OB nie obowiązuje – będzie ona dotyczyć dopiero następnego dołka. Dlatego pomyłka w lewo nie będzie karana.
- Warto wiedzieć, że jeśli tniemy prawą stroną na green, to tuż przed nim czai się głęboki bunkier, którego nie widać z dołu. Lepiej obejść dookoła fairwayem.
Dołek 18 – PAR 5
- Na koniec niezwykle oryginalny i niełatwy dołek. Ale jeśli utrzymać nerwy na wodzy, to nie powinno być trudno. Tee shot przed wodę, drugim dla większości graczy layup ironem za wodę, a potem wrzutka na dość długi green, który jest położony w obniżeniu terenu, za strumykiem. Niski drewniany płotek wskazuje miejsce, gdzie kończy się fairway. Layup musi skończyć wcześniej. Jeszcze na greenie może być zabawa, bo nie jest banalny, ale potem już pozostaje tylko spacer na górę do domku klubowego.
- Ponad greenem widać budujący się nowy domek klubowy z miejscami hotelowymi. Ma być gotowy jesienią. Wówczas będziecie mogli się spodziewać audytorium, obserwującego wasze zmagania na ostatnim greenie. Powodzenia!